میگن هر دوشنبه و پنجشنبه اعمال ماها به حضرت ولی عصر (عج) عرضه می شه. ظاهراً روایتی از آن امام ناظر و حاضر هست که:
"ما را جز اعمال نکوهیده شیعیان ما محبوس نمی سازد که اعمال آن ها به ما می رسد و ما را اندوهگین می سازد و ما چنین انتظاری از آن ها نداشتیم"
شاید این جمعه بیاییم، شاید...
آدم پای سیستم که می شینه، دکمه connect رو که می زنه، وارد دریایی از صفر و یک های معنی دار توی سراسر قاره ها می شه. صفر و یک هایی که بعضی شون علمی، بعضی سرگرمی، برخی تصویری و ... ایناهان. گشت و گذار توی این مخزن عظیم اطلاعات، بعضی اوقات کشته هم داده. اون ژاپنی که تو آشپزخونه اش فکر کنم حدود یه هفته مونده بود و چت می کرد تا اینکه بر اثر خستگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. خدا با همون اینترنت مانوس و محشورش کنه.
به نظرتون چطوری می شه از اینترنت استفاده بهینه کرد. برای این اینترنت چه طرحی بچینیم؟ یادمون باشه قدیم ترا برای اینکه یه کتاب بتونن گیر بیارن و بخونن، از شهری به شهر دیگه مسافرت های اونچنانی می کردند.
اینا همه رو میگم اول یه تلنگر به خودم و بعد یه یادآوری به شما دوستای عزیز. به قول شاعر(که اسمش رو هم فراموش کردم):
کاروان رفت و تو درخواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی؟!!